Er is de afgelopen jaren veel aandacht besteed aan het Configure To Order [CTO] concept. CTO biedt veel voordelen en geeft antwoord op veel vragen waar moderne Maakbedrijven mee worstelen. Te kort aan kundige engineers en de vraag om Productconfiguratie zijn zo maar een aantal redenen om eens serieus aan de slag te gaan met CTO. Ook wij hebben daar veel aandacht aan besteed in de vorm van Blogs, White papers en niet in de laatste plaats natuurlijk onze Digidossier 360 modules die deze processen naadloos ondersteunen.
En toch spreken we met de regelmaat van de molen bedrijven, ondernemers, engineers en leidinggevende die ons vol trots vertellen dat zij vrijwel alleen maar maatwerk leveren. Zij ervaren dat ook als hun kracht, te meer als zij daar ‘groot’ mee zijn geworden. In feite plaatsen zij zichzelf, bewust of onbewust, in het Engineer To Order [ETO] kamp. Of zoals Louis van Gaal het ooit prachtig verwoorde “ben ik nou zo slim of jullie zo dom?” Hoog tijd om eens te kijken naar al die slimme CTO- of ETO-ers, wie heeft er nu gelijk? En belangrijker wat jullie moeten gaan doen.
Strategie
ETO en CTO zijn begrippen uit de technische bedrijfskunde. Dit vakgebied verdeelt producerende maakbedrijven op in wat ook wel strategische productiebesturing wordt genoemd. U heeft vast wel eens die klassieke verdeling eerder gezien:
- MTS Make To Stock, produceren van een standaard product op voorraad.
- MTO Make To Order, produceren van een standaard product na bestelling.
- ATO Assemble To Order, assembleer een standaard product na bestelling
MTS is het klassieke productiemodel van standaard serie werk. Variërend van koffiezetapparaten, hang en sluitwerk, fietsen, tot handvuurwapens. Dergelijke producten worden in serie gemaakt, en verkocht vanuit voorraad.
MTO, wanneer standaard producten groter, complexer en duurder worden, dan is het economisch niet rendabel om ze op voorraad te hebben. Dit betreft dus vaak complexere standaard apparaten en machines.
ATO, zit een beetje tussen MTS en MTO in, om sneller te leveren worden bijvoorbeeld de metalen delen geproduceerd en op voorraad gelegd. In geval van order wordt het product af geassembleerd.
CTO, ligt enigszins in het verlengde van ATO, de voorraad wordt echter tot een minimum beperkt, dit zorgt voor kostenbesparing en geeft flexibiliteit aan de verkoop en klant om het product uit standaard modules klant specifiek te maken. Het meest bekende en complexe CTO product betreft auto’s. Iedere auto die van de band afrolt is verkocht en klant specifiek geconfigureerd.
ETO is de ultieme vorm van flexibiliteit. Het product wordt ontworpen voor 1 klant. Vaak ook in samenspraak met die ene klant. Puur maatwerk dus.
Het belangrijkste en meest voorkomende strategische productiebesturing systeem in het MKB is tevens de minst vaak vermelde variant: De Mixed Mode.
Orders, producten zijn vaak een mix van CTO en ETO.
Markt specialisatie
Wanneer MKB bedrijven zich maar enigszins specialiseren dan starten ze als ware al met een CTO traject. Een goed voorbeeld zijn de Metaalunie leden die de hekken en poorten maken. Dit zijn typisch die bedrijven die ons aangeven dat alles maatwerk is en dus ETO. Ongetwijfeld dat ieder hek dat de werkplaats verlaat anders is qua maatvoering. Echter verschillen in MAATvoering is wat anders dan MAATwerk.
Het komt zelden voor dat een bedrijf dat regelmatig consumenten hekken tekent en maakt, zich morgen ineens waagt aan verticale verpakkingsmachines. Zelfs de stap naar een andere markt met een vergelijkbaar product, een zogenaamde PMC: Product Markt Combinatie is vele male moeilijker te realiseren dan in eerste instantie gedacht. Consumenten hekken, paardenstallen hekken, veestapel hekken, dranghekken etc. Nogmaals veel makkelijker gezegd dan gedaan!
Wat willen we jullie meegeven met dit verhaal?
Markt specialisatie is al een grote stap richting CTO. Veel MKB-ers denken en vinden dat zij ETO georiënteerd zijn, en zich als zodanig ook moeten gedragen in hun productiebesturing (machines, software, voorraad etc.). Maar feitelijk zijn ze veel meer al CTO dan gedacht, wat dus voortvloeit uit hun marktspecialisatie. De mix van CTO en ETO, en hun onderlinge verhouding, bepaald veel meer de richting van de productiebesturingskeuzes van de onderneming dan vaak wordt verondersteld.
Hoever gaat jullie marktspecialisatie? En wat betekent dit voor je organisatie keuzes in termen van mensen, machines en software?
Voor nu weer even genoeg stof tot nadenken!
Rob de Haas
